Tot op heden hadden een 40-tal Vlaamse steden en gemeenten ook een officiële Franstalige naam. De Vlaamse regering heeft in het belang van de taalhomogeniteit deze bepaling gewijzigd zodat enkel de Nederlandstalige variant de enige officiële schrijfwijze is.

Daarbij zijn een aantal Vlaamse steden zoals Antwerpen (Anvers), Tienen (Tirlemont), Brugge (Bruges), Gent (Gand), Mechelen (Malines) en Tongeren (Tongres), maar ook enkele taalgrensgemeenten met of zonder faciliteiten, zoals Bever (Bievene), Halle (Hal), Sint-Genesius-Rode (Rhode-Saint-Genèse) of Spierle-Helkijn (Espierres-Helchin). Tussen haakjes staat de afgeschafte schrijfwijze.

Op officiële documenten, straatnaamborden, wegwijzers en dergelijke mag vanaf heden enkel nog de Nederlandstalige naam gebruikt worden. Een uitzondering wordt gemaakt voor toeristische informatie.

http://www.vlaanderen.be/servlet/Satellite?cid=1166158811332&pagename=nieuwsberichten%2FNB_Nieuwsbericht%2FNieuwsbericht&p=1106745974384&lyt=1106745974281&c=NB_Nieuwsbericht

In Wallonië zijn er 4 gemeenten met 2 officiële schrijfwijzen: Edingen (Enghien), Vloesberg (Flobecq), Komen-Waasten (Comines-Warneton) en Lessen (Lessines). Voorlopig zijn er nog geen plannen aan Waalse zijde om deze te verfransen.
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Koen Denayer)

(meegedeeld door de vzw Vlaamse Volksbeweging)

Bedrijven die liever anderstalige reclame hanteren dan het Nederlands te respecteren, Vlaamse radiozenders die zich profileren met Engelstalige slogans, producenten die het niet zo nauw nemen met het gebruik van onze taal in handleidingen of ondertitelingen op televisie die niet door de beugel kunnen. Het zijn enkele aspecten die regelmatig voor Vlaamse wrevel zorgen. Je kan er je aan ergeren maar, beter nog, ook iets aan doen. Daarvoor heeft de VVB Nederlands Landstaal in het leven geroepen.

Nederlands Landstaal is de naam van de VVB-taalactiegroep die briefschrijfacties of ander protest coördineert. Concreet betekent het dat in een maandelijkse publicatie een aantal mistoestanden op het vlak van taalgebruik aan de kaak wordt gesteld. Bij elk geciteerd geval worden ook de adresgegevens van de schuldige(n) geplaatst zodat iedereen die daartoe bereid is, kan reageren. De resultaten en/of antwoorden van de betrokkenen worden later ook in Nederlands Landstaal opgenomen.

Momenteel zijn al enkele honderden gemotiveerde schrijvers en bellers lid van deze taalactiegroep. Wil je ook meehelpen, dan kan dat eenvoudig door een seintje te geven aan het secretariaat van de vzw Vlaamse Volksbeweging (Passendalestraat 1A, 2600 Berchem) of aan nlandstaal@vvb.org. Dan krijg je maandelijks een blad in je (al dan niet elektronische) brievenbus.

Meer informatie: http://www.vvb.org/nederlandstaal

(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: David Joly)

Wist je dat gemeentelijke diensten moeten toegankelijk zijn voor personen met een handicap?
Gemeenteadministraties huizen vaak in oude (heren)huizen of zelfs kastelen. Dat kan de toegang al eens bemoeilijken. Nochtans verplicht een wet uit 1975 dat ook personen met een handicap gemakkelijk de diensten moeten kunnen bereiken.
Volgens een onderzoek van Test-Aankoop kan dat in 41 gemeenten (26%) alleen met de hulp van een valide persoon. In 28 gemeenteadministraties (18%) was de toegang volgens het onderzoek onmogelijk voor mensen met beperkingen, vooral vanwege opstapjes of niet-automatische deuren.
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Micheline Baetens)

Persmededeling Vlaamse Jongeren Overijse(VJO) – Taalaktiekomitee (TAK)
Nog geen jaar geleden werd een grote primeur aangekondigd in Overijse. “Ten einde zich op te stellen als de kampioen van de verdraagzaamheid”, kondigde de Franstalige lijst Union haar ontbinding aan. De gemeenteraadsleden van Union richtten een nieuwe groepering op (Plus), die voortaan “het Vlaams karakter van Overijse erkent”. In feite diende deze “erkenning” enkel om het cordon sanitaire rond Union te doorbreken en belangstellende Vlamingen een alibi te verschaffen om met de Franstaligen samen te werken. Dat werd bewaarheid toen op 15 mei het samenwerkingsverband CDOv-Blauw-Plus aan de pers werd voorgesteld. Het kartel wierp zich op als kampioen van de verzoening tussen Nederlands- en anderstaligen en ondertekende op 11 juli 2006 de Vrede van Overijse waarin in artikel 1 te lezen valt : “Aan het Vlaams karakter van Overijse kan en mag niet getornd worden. De wetgeving terzake dient hierbij als leidraad” (let wel: er staat niet dat de taalwetgeving onverminderd toegepast zal worden, ze dient als “leidraad”).

De erkenning van het Vlaams karakter door Plus blijkt echter een lege doos. Plus wil in de praktijk dat de gemeente verdoken loketfaciliteiten organiseert, roept op UF te stemmen voor de provincieraad, betreurt dat de nationale Franstalige partijen geen enkele inspanning leveren voor de Franstaligen in niet-faciliteitengemeenten als Overijse en bepleit de ratificatie van het minderhedenverdrag, wat neerkomt op het invoeren van administratieve en onderwijsfaciliteiten.

1. Plus wil via de aanstelling van een zogenaamde bemiddelaar de taalwetgeving omzeilen en loketfaciliteiten invoeren.
De Franstalige versie van het programma van Plus (http://www.listeplus.be) verschilt aanzienlijk van de Nederlandstalige. Die laatste kopt “Vlaams en verdraagzaam” en vermeldt als eerste punt “Optimalisering van het Nederlands taalonderwijs om de integratie te bevorderen”. In de Franse tekst is daarvan niets terug te vinden. Daar lezen we enkel “Respecter le caractère régional et rural de la commune d’Overijse» (het regionaal en landelijk karakter van de gemeente respecteren).
“Een ombudsman voor nieuwe inwoners” wordt in het Frans «Faciliter les relations avec l’administration et créer un poste de médiateur ayant pour tâche d’aider chacun, les non néerlandophones en particulier, dans ses démarches administratives»: een bemiddelaar aanstellen om iedereen, met name de niet-Nederlandstaligen, te helpen bij hun administratieve verrichtingen. Dit is niet meer of niet minder dan een poging om de taalwetgeving te omzeilen en via een achterpoortje loketfaciliteiten in te voeren. In een vraaggesprek met Radio 1 (Lopende Zaken – vrijdag 22 september) ontkende oud-burgemeester en lijsttrekker Eric Schamp dat dit de bedoeling is. Onzin zo blijkt. In een open brief van 20 september 2006 aan de voorzitters van de Franstalige partijen beweert Plus dat de Vrede van Overijse iedereen in de mogelijkheid stelt «zich in zijn eigen taal te ontplooien ».

2. Plus roept op om voor de provincieraadsverkiezingen op de Franstalige éénheidslijst UF (Union de francophones) te stemmen.
In een tekst van 26 september roept Plus de Franstaligen op om “uw stem aan UF te geven”. UF is de éénheidslijst van FDF, MR, CDH en PS. UF heeft één vertegenwoordiger in het Vlaams parlement:: Christian Van Eycken van het Vlaamsvijandige FDF. Véronique Caprasse, lijsttrekster voor het kanton Vilvoorde (waaronder Overijse valt) behoort eveneens tot het extremistische FDF. Het programma van UF stelt dat “de Rand en Brussel één ruimte vormen”, pleit ervoor dat “alle Franstalige kinderen toegang moeten hebben tot Franstalig onderwijs” en eist de ratificatie van het Raamverdrag ter bescherming van de nationale minderheden. UF verzet zich ook tegen de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Net als Plus overigens dat in de tekst van 26 september de Franstalige regeringspartijen verwijt dat ze in 2005 bereid waren die splitsing goed te keuren, zonder voor “ons” ook maar iets te bekomen.

3. Plus betreurt de houding van de nationale Franstalige partijen die volgens hun Overijse als deel van Vlaanderen behandelen.
Plus voelt zich in de steek gelaten door de Franstalige partijen. “U hebt ons aan ons lot overgelaten”, schrijven ze letterlijk in een open brief aan de partijvoorzitters. “Voor hen (MR, PS, … dus) eindigt de ‘périphérie’ bij de faciliteitengemeenten. In hun ogen is Overijse onderdeel van Vlaanderen en kan daaraan niets meer veranderen”, stellen ze ontgoocheld vast. Nochtans lezen we in een pamflet van het kartel dat “Plus de allereerste Franstalige partij in de Vlaamse rand is die consequent voor Vlaanderen kiest”. Consequent? De enige reden dat ze voor Vlaanderen ‘kiezen” is omdat de Franstalige partijhoofdkwartieren hun naar eigen zeggen geen andere keuze laten.

4. Plus ijvert voor de ratificatie van het Raamverdrag ter bescherming van de nationale minderheden.
In een open brief van 20-9 en in de tekst van 26-9, houdt Plus een pleidooi voor de ratificatie van het minderhedenverdrag. Dit zou Franstaligen het recht geven hun taal te gebruiken in de contacten met de overheid (artikel 10), zou inhouden dat straat- en plaatsnamen ook in het Frans moeten aangegeven worden (artikel 11), en dat Franstalige scholen mogen opgericht worden (artikels 13 en 14). Plus wil dus wel degelijk faciliteiten. Plus zegt bovendien dat de ratificatie van het verdrag ‘eventueel’ kan afgekocht worden met een akkoord over de huidige (taal)grenzen, waaruit mag blijken dat ze met die grenzen eigenlijk niet gelukkig zijn. Terecht verzet Vlaanderen zich tegen de ratificatie. Het zou de verfransing van het openbare leven in HEEL Vlaanderen met zich meebrengen en de klok honderd jaar terugdraaien!

Besluit:
TAK en VJO waarschuwden van in het begin dat het kartel CDOv-Blauw-Plus een wolf in schaapsvacht is: in woorden erkent men het Vlaams karakter van de gemeente, maar tegelijk bepleit men maatregelen die het Nederlandstalig karakter van Overijse totaal op de helling zetten. De geschriften van PLUS bewijzen ons nu zwart op wit dat we het bij het rechte eind hadden, nog voor het eerste bolletje werd gekleurd, nog voor de eerste beleidsdaad. De Vlaming die zijn/haar stem geeft aan CDOv-Blauw-Plus dient te beseffen dat hij/zij daarmee stemt voor Franstalig onderwijs, loketfaciliteiten en tweetalige straatnaamborden in Overijse. Een verwittigd kiezer …

Voor Vlaamse Jongeren Overijse : Mats De Kock
Voor TAK: Roel De Leener

De belangrijkste bepalingen van het minderheden verdrag
(http://www.conventions.coe.int/Treaty/EN/Treaties/Html/157.htm)
Art. 10. De ondertekenaars verplichten zich ertoe te erkennen dat ieder persoon die tot een nationale minderheid behoort het recht heeft vrijelijk en zonder inmenging zijn minderheidstaal te gebruiken, in het privé-leven en in het openbaar, mondeling en in geschrifte. […] In de gebieden die van oudsher of in groten getale worden bewoond door personen die tot een nationale minderheid behoren, streven de ondertekenaars ernaar, indien die personen daarom verzoeken en wanneer dergelijk verzoek in een daadwerkelijke behoefte voorziet […] de minderheidstaal te gebruiken in betrekkingen tussen die personen en de bestuurlijke instanties.
Art. 11. In de gebieden die van oudsher of in groten getale worden bewoond door personen die tot een nationale minderheid behoren, streven de ondertekenaars ernaar […] plaatsnamen, straatnamen en andere voor het publiek bestemde topografische aanduidingen ook in de minderheidstalen aan te geven wanneer er voldoende vraag naar zulke aanduidingen bestaat.
Art. 13. Binnen het kader van hun onderwijsstelsel erkennen de ondertekenaars dat personen die tot een nationale minderheid behoren het recht hebben hun eigen particuliere onderwijs- en opleidingsinstellingen op te richten en te beheren.
Art. 14. In gebieden die van oudsher of in groten getale worden bewoond door personen die tot een nationale minderheid behoren, streven de ondertekenaars ernaar […] dat personen die tot deze minderheden behoren voldoende mogelijkheden hebben om de minderheidstaal te leren of om onderwijs in deze taal te krijgen.

(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Luk Vandeuren)

In Vlaanderen hebben naar schatting 1 miljoen personen gehoorproblemen, en deze groep zal zich door de vergrijzing alsmaar uitbreiden. Ook zij hebben recht op regionale informatie vindt Vlaams minister van Media, Geert Bourgeois (N-VA). Daarenboven spelen de regionale omroepen een belangrijke rol voor een sterker gemeenschapsleven en daarbij mag natuurlijk niemand worden uitgesloten volgens de minister.

Vanaf vandaag worden dan ook alle nieuwsuitzendingen van de Vlaamse regionale omroepen ondertiteld via Teletekst pagina 888. Nieuw is ook dat de burger beter wordt ingelicht over allerhande practica en veel gestelde vragen rond de Vlaamse overheid (pp. 890-899).

(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Micheline Baetens)

Volgens EU Commissaris voor Ontwikkelingssamenwerking Louis Michel zal het Europese Ontwikkelingsfonds (EOF) voor de periode 2008 tot 2013 meer dan 400 miljoen euro voorzien voor de economische ontwikkeling van Kongo. (De Tijd – 29/07/2006)
Dit bedrag zal betaald worden door 455 miljoen Europeanen. In dezelfde periode zullen, tenzij er drastisch iets verandert, 6 miljoen Vlamingen 55.000 miljoen euro (of 55 miljard euro) betalen aan Wallonië.
Het klinkt nog hallucinanter als het wordt berekend per persoon: 9166 euro per Vlaming tegenover 0,879 euro per Europeaan. Wie is er hier ook alweer niet solidair…?
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Luk Vandeuren)

Sinds drie maanden zijn er twee Roemeense verpleegsters tewerkgesteld in het Ukkelse Sint-Elisabethziekenhuis. Ze komen er het tekort aan verpleegkundigen opvullen.

De twee vrouwen spreken naar verluidt vlekkeloos Frans en zijn ondertussen begonnen met een cursus Nederlands. Ze zijn tewerkgesteld in het operatiekwartier. Volgens de directrice van het ziekenhuis schept dat geen communciatieproblemen, want de patiënten zijn daar verdoofd.

Het zal in het Ukkelse ziekenhuis niet bij die eerste, kleine lichting Roemeense verpleegkundigen blijven. Straks wordt er weer afgereisd naar Roemenië om een nieuwe selectie te scouten. Het ziekenhuis zoekt nog Roemeense verpleegkundigen voor de geriatrische afdeling.

(Bron: De Standaard 11 augustus 2006)
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Micheline Baetens)

Op 15 mei werd in Overijse het kartel CDOv-Blauw-Plus onder grote belangstelling van een kritisch publiek (VJO-TAK-VKD) voorgesteld. In de perstekst heet het dat “Overijse de jongste jaren geteisterd werd door een stellingenoorlog tussen Vlamingen en franstaligen (sic!), door een welles-nietes-discussie tussen twee onverzoenlijke kampen, door een zinloos en volstrekt onproductief opbod. Op initiatief van Eric Schamp, Johan Leblicq en Jean-Pierre Audag gingen christendemocraten, liberalen en anderstaligen aan tafel zitten, met als bedoeling het geweer van schouder te veranderen”. De initiatiefnemers schetsen eerst een somber beeld van bittere tegenstellingen om zich dan des te beter als vredestichters te kunnen voordoen. Een klassieke demagogische truc…

De ware beweegredenen van dit kartel zijn natuurlijk gans anders. In feite is heel de operatie niet meer dan een politieke koehandel. Kopstuk van het kartel is Eric Schamp, die zes jaar geleden een pandoering van jewelste kreeg en opnieuw de macht wil veroveren. Aangezien hij aan Vlaamse kant politiek dood is – hij werd door CD&V-nationaal uit de partij gezet – is hij aangewezen op de steun van de Franstaligen. Met hun stemmen wil hij opnieuw burgemeester worden en de plannen uitvoeren waarvoor hij in 2000 werd afgestraft: inplanting van een grootschalig bedrijvencentrum in Maleizenveld op maat van projectontwikkelaars in plaats van behoud van de open ruimte of gefaseerde ontwikkeling in functie van eigen KMO’s, een mastodontwinkelcentrum van 10.000 m² op het Stationsplein, onmiddellijke regularisatie van het illegaal aangelegde golfterrein waarvan hij voorzitter is, enz. In ruil daarvoor wordt tegemoet gekomen aan de communautaire verzuchtingen van de Franstaligen: verdoken loketfaciliteiten, opdoeken van het vernederlandsingbeleid van het straatbeeld, subsidies voor Franstalige verenigingen, enz. Voor elk wat wils dus.

Ik wil er trouwens op wijzen dat Schamp zes jaar geleden reeds zijn verkiezingsnederlaag probeerde om te buigen in een overwinning door een coalitie voor te stellen aan Union.

Reeds bij de oprichting van Plus in december 2005 was het duidelijk dat het om opgezet spel ging, met Schamp als meesterbrein. “De bedoeling is dat een aantal lokale politici en partijen zich kunnen verschuilen achter deze formele erkenning van het Vlaams karakter van Overijse om een coalitie te kunnen vormen met de Franstaligen. Het lijdt geen twijfel dat Union deze naamsverandering pas doorgevoerd heeft na voorafgaandelijk van Vlaamse partners zekerheid te hebben gekregen dat ze vragende partij zijn voor een coalitie. Anders zou het een maat voor niets zijn”, schreef ik toen.

De chronologie spreekt boekdelen:
– Eind september 2005 richt Schamp CDOv op.
– In de loop van december “besloot een meerderheid van het VLD-bestuur een gesprek aan te gaan met CDOv en anderstaligen. Plus bestond toen nog niet”, laat Blauw-kopstuk Johan Leblicq optekenen.
– Op 14 december wordt dan Plus bekend gemaakt. De beginseltekst bleek trouwens afkomstig van de computer van Eric Schamp, die aanvankelijk nog trachtte te ontkennen dat hij de auteur was.

Dat de geboorte van het kartel vertraging opliep, heeft alles te maken met de verdeeldheid binnen de VLD. Op 3 februari 2006 verklaarde JP Audag: “We wachten nu nog op een reactie van de VLD waar nog verdeeldheid heerst”. Zeker is dat Sven Willekens samenwerking met de Franstaligen niet zag zitten. Hij schakelde nationaal in om de strijd in zijn voordeel te beslechten. Blauw schrijft dat “de gesprekken moesten worden afgebroken door inmenging van het nationale VLD-bestuur in een strikt lokale aangelegenheid”. Vijf VLD-bestuursleden en schepen Theofiel Dewilder stapten daarop uit het lokale bestuur. Bij de opstappers is Pierre Absalon, het voormalige FDF-kopstuk dat in 1998 met veel tromgeroffel bij de VLD werd ingehaald. De verwachting bestond erin dat hij Franstaligen zou overtuigen de overstap naar de VLD te maken. Het omgekeerde is gebeurd. Absalon heeft Vlamingen naar de Franstaligen meegetrokken…

Bij de dissidentie van Blauw zit ook JP Botteldoorn, de man die drie jaar geleden zijn schepenmandaat tegen alle afspraken in niet wou opgeven en daar pas na zware druk toe bereid bleek. Hoe geloofwaardig is een politiek project met zo iemand op de lijst? Hoe geloofwaardig is trouwens de bekering van JP Audag, die tot op heden nog altijd voorzitter is van de lokale afdeling van de Franstalige liberalen (MR)!

Inmiddels is de toestand in Overijse zeer ernstig. Indien het kartel CDOv-Blauw-Plus het haalt, mogen we voorgoed afscheid nemen van het Vlaams en landelijk karakter van de gemeente. Audag verklaarde in februari: “Met Plus willen we tien zetels halen en met deze samenwerking moet een meerderheid van vijftien op 27 zetels mogelijk zijn”. Nu de VLD niet mee stapt in dit project, lijkt een absolute meerderheid voor het kartel echter onwaarschijnlijk.

Daarmee is het gevaar niet afgewend. Wie weet of deze of gene in ruil voor een vet mandaat of de nodige politieke lokspijs niet bereid zal blijken toch in een meerderheid met CDOv-Blauw-Plus te stappen? Vooral bij de VLD stel ik me vragen. Vijf bestuursleden zijn opgestapt. Indien de beweringen van Blauw – dat een grote meerderheid van het bestuur voorstander was van gesprekken – kloppen, dat zitten er bij de VLD nog steeds mensen die voorstander waren van die samenwerking.

Wil de kiezer weten waar hij of zij aan toe is, dan moet er duidelijkheid komen. De Vlaamse partijen en individuele kandidaten dienen aan te geven of zij al dan niet bereid zijn samen te werken met CDOv-Blauw-Plus.
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Rudi Coel)

Op enkele kilometers van de Vlaamse kust, in Beveren-Kalsijde, ligt het ’t Rohardushof met voor elke cultuurliefhebber wat wils. Wie bijvoorbeeld geïnteresseerd is in Vlaams aardewerk, haardtegels, steengoed, puntneuzen en baardmankruiken, kan een indrukwekkende collectie aantreffen in het pottenbakkerijmuseum van ’t Rohardushof.

Liefhebbers van tabak kunnen op hun beurt terecht in het kleipijpenmuseum, met een selectie uit een rijke verzameling rokersattributen van de 17de eeuw tot de 20ste eeuw. In Roesbrugge, samen een geheel met Beveren-Kalsijde, was vroeger een bloeiende tabak-, snuif- en pijpennijverheid.

Er is ook aan de verenigingen en jeugdbeweging gedacht. Vanaf half april tot eind september biedt ’t Rohardushof met herbergspelen een keuze uit oude Vlaamse volkssporten om uw verenigingsuitje een lichtvoetig cachet te geven: gaaibollen, hamertjesspel, ringsteken, hoefijzerwerpen, stakebollingen, trou-madame, sjoelbak, en ga zo maar door…

En na deze sportieve inspanning kunt u uw dorst lessen met een Forte Brune, een Sint-Bernardus, de Tripel van Watou, Liefmans kriek, of een van de andere 150 (!) biersoorten.

Voor informatie en reserveringen: ’t Rohardushof, Bergenstraat 1 te 8681 Beveren-Kalsijde. Tel/Fax: 057-30 10 16. Gsm: 0477 30 87 98. Webstek: http://www.rohardushof.be
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: David Joly)

De rechtbank van eerste aanleg deed die uitspraak naar aanleiding van een vordering ingespannen door de gemeente Overijse tegen de golfclub.

Vorig jaar deed de rechtbank een gelijkaardige uitspraak in een rechtszaak aangespannen door stedenbouw. De rechter was toen van oordeel dat de golf inderdaad illegaal was aangelegd – schending van de wet op de stedenbouw door onvergunde reliëfwijzigingen, aanleggen van vijvers, verhardingen, een parking, enz. en onvergunde bestemmingwijziging van de boswachterwoning naar clubhuis. De rechter was echter van mening dat de misdrijven verjaard waren. Nochtans ligt een deel van het golfterrein in bosgebied. Daar is de instandhouding van een bouwmisdrijf onverminderd strafbaar. Daarom tekende stedenbouw beroep aan. Deze procedure loopt op dit ogenblik nog. De gemeente Overijse tekende derdenverzet aan tegen de uitspraak en dagvaardde de golfclub ook nog eens afzonderlijk. De gemeente vroeg het herstel in de oorspronkelijke toestand en de staking van het strijdig gebruik.

Het is in deze laatste zaak dat de rechter op 25 april jl. uitspraak deed. De rechter was van oordeel dat de golfclub zich schuldig maakte aan:
– overtreding van de wetgeving op de stedenbouw door het uitvoeren van reliëfwijzigingen, het bouwen van afdaken, verhardingen zonder voorafgaande vergunning;
– overtreding van de wetgeving op de stedenbouw door het wijzigen van de bestemming van de voormalige boswachterwoning zonder voorafgaandelijke vergunning.

De rechter stelt dus dat het het terrein illegaal werd aangelegd. De persmededeling van de golf waarin gesteld wordt dat de rechter van oordeel was “dat de bestemmingwijziging van het terrein niet vergunningsplichtig was bij de aanleg van het terrein” doet niet terzake en is bedoeld om de publieke opinie te misleiden. Het is niet omdat een bestemmingswijziging niet strafbaar was in de toenmalige stand van de wetgeving, dat er geen inbreuk was op de bepalingen van het gewestplan. Volgens het gewestplan ligt de golf deels in agrarisch en deels in bosgebied, niet in recreatiezone. Bovendien gaat de aanleg van een golfterrein noodzakelijkerwijs gepaard met vergunningsplichtige werken. De golf voerde die werken uit zonder ooit enige vergunning te hebben bekomen. Bijgevolg werd het terrein illegaal aangelegd.

De rechter was bovendien ook van mening dat de golf zich nog steeds schuldig maakt aan de instandhouding van deze misdrijven. De rechter bevestigt dat de golf deels in bosgebied ligt en dat de instandhouding dus strafbaar blijft. Er is dus van verjaring geen sprake. De rechter is bovendien van oordeel dat er eenheid van opzet is met de misdrijven in agrarisch gebied. Ook die blijven dus strafbaar.

Des te onbegrijpelijker is het dat de rechter ondanks dit oordeel toch niet beslist dat de golf opgedoekt dient te worden. Met het argument dat de gemeente te lang gewacht heeft. Dit tart elke verbeelding.

Het is dus omdat er zes jaar lang niet is opgetreden tijdens het bewind van Eric Schamp, de man die nu voorzitter is van de golfclub, en omdat de VLD huiverachtig stond tegen een juridisch optreden van de gemeente, dat een zwaar misdrijf onbestraft gelaten wordt. De mensen die de rechtsgang belemmerd hebben, worden hiervoor dus beloond. Begrijpe wie begrijpen kan. De goede ruimtelijke ordening is trouwens van algemeen belang. De nalatigheid van de gemeente kan geen reden zijn om de belangen van de gemeenschap te schaden.

Het comite G.O.D. is dus zeer sterk ontgoocheld door de uitspraak. Het comite vraagt dat het gemeentebestuur in beroep gaat en alle andere middelen inschakelt om een eind te stellen aan deze zware bouwovertreding. Het comite wijst op het bestaan van het Bijzonder Plan van Aanleg dat het gebruik van de terreinen als wedstrijd- speel- en sporterrein verbiedt. Het comite vraagt dat de gemeente de club op basis hiervan onmiddellijk sluit.

Bron: Comite G.O.D., Rudi Coel, Vossestraat 79, 3090 Overijse, rudicoel@hotmail.com
(oorspronkelijk bericht gepubliceerd door: Luk Vandeuren)