Lutgartprijs 2018: Monica Van de Velde

Op zaterdag 30 juni 2018 werd tijdens de academische zitting ter gelegenheid van het Feest van de Vlaamse Gemeenschap te Overijse voor de 3e maal de Lutgartprijs uitgereikt (2017, 2016). Dit jaar is de verdiende laureate Monica Van de Velde uit Tervuren.

De Lutgartprijs, een initiatief van vzw Vlaams Komitee Druivenstreek en vzw Marnixring Overijse De Vrijheijt, werd ingesteld als erkenning van verdienstelijkheid van personen of verenigingen voor het behoud en de bevordering van het Vlaams karakter en de landelijke eigenheid van de Groene Gordel.

Met een knipoog naar Lutgart van Tongeren, patroonheilige van de Vlaamse Beweging, die in alle nederigheid door haar volstrekte trouw aan het eigene, de machtigen van haar tijd (12e eeuw) wist te overtuigen van het belang van moedertaal en volksverbondenheid.

Monica Van de Velde is afkomstig uit het Oost-Vlaamse dorpje Kaprijke. Om professionele redenen is zij na haar huwelijk met Bert, verhuisd naar Etterbeek. Daar steunde ze de projecten van Sandor Szondi, die geld inzamelde om de Vlaamse verenigingen te steunen (voor er kon gerekend worden op gemeenschapsgelden). Naast die verenigingen werd toen ook, in de jaren ’60 de allereerste Vlaamse peutertuin van Brussel opgericht. De kleinste Brusselse kinderen moesten toen nog naar Franstalige instellingen, juist toen ze hun eerste woorden leerden spreken.

Na twee jaar is ze naar Tervuren verhuisd. Ze werd actief in het Davidsfonds, ze richtte samen met haar inmiddels overleden man Bert Bruylandt een dansclub op, ze engageerde zich bij de Volksunie en bleef erbij toen het VU ID 21 werd en later N-VA werd. Ze kwam op bij de verkiezingen en is OCMW-raadslid geworden, gemeenteraadslid, schepen en fractievoorzitter. Zij was lid van het FVV (Forum van Vlaamse Vrouwen) dat jammer genoeg in 2017 ter ziele is gegaan.

Als zelfstandige thuisverpleegster heeft zij zich steeds ingezet voor de zwakken en de zieken, en biedt zij nog steeds een luisterend oor voor de burger en zijn problemen. Rechtvaardigheidsgevoel en sociale bezorgdheid blijven haar inspireren. Cultuur en natuur zijn haar lievelingsthema’s.

De laudatio werd uitsproken door burgemeester van Tervuren en Kamerlid Jan Spooren (N-VA), die Monica zijn politieke moeder noemde. Monica luisterde met enige ontroering naar zijn mooie woorden. De Lutgartprijs werd overhandigd door Gustaaf De Broyer, Laureaat van 2017. En tot slot ontving Monica een boeket bloemen uit de handen van Maria De Rycke (Marnixring Overijse De Vrijheijt)

Gelauwerd voor haar jarenlange trouwe dienst aan de gemeenschap van Tervuren. Opgewekt, vriendelijk, positief ingesteld en bereid om anderen te helpen, als thuisverpleegster, vanuit het gemeentebestuur en het verenigingsleven.  Met liefde voor haar volk, de Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal.

(Meer foto’s van de academische zitting volgen later)